Alles over het MO13-1 meidenteam van FC Almere

Zaterdag moesten de meiden van de MO13-1 aantreden tegen koploper ASC Waterwijk. De laatste weken zat de klad er behoorlijk in met achtereenvolgende nederlagen tegen CSW en hekkensluiter 't Gooi. Ondanks dat hadden de meiden zichtbaar zin in deze wedstrijd. Wedstrijden tegen Waterwijk hebben altijd iets extra's.Omdat we 3 afmeldingen hadden voor deze wedstrijd werd er hulp ingeroepen van Jada uit de MO15-3. De meiden kenden Jada al aangezien zij vorig seizoen de laatste maanden onderdeel uitmaakte van ons team.De opstelling werd iets omgegooid in vergelijking met hoe we doorgaans spelen. Jada verving Nova centraal achterin omdat Nova bijna 2 weken niet had getraind vanwege ziekte. Mila stond uiteraard op doel. De verdediging werd gevormd door Iris op rechts, Yuna en Jada centraal en Yaline op links. Fenne en Evy begonnen als controlerende middenvelders met Jessie Lee daarvoor. De aanval werd gevormd door Lilou op rechts, Kaoutar centraal en Keli op haar vaste positie aan de linkerkant. Alyssa, Kelsey en Nova begonnen op de bank.Vandaag hadden we met Dick een andere scheidsrechter dan normaal gesproken. Dick is de vaste scheidsrechter van de Dames 1. Hij had aangeboden om de wedstrijd van onze meiden te fluiten. Dat aanbod hebben we met beide handen aangepakt. Om 12:30 uur ging de wedstrijd van start. Het duurde maar 2 minuten voordat de eerste goal op het scorebord stond. Helaas was het Waterwijk wat al snel op voorsprong kwam door een dwarrelend schot. De wind kwam onder de bal en liftte hem over Mila heen in de goal. Ook de 0-2 liet helaas niet lang op zich wachten. Waterwijk rondde een knappe aanval beheerst af.Ondanks de snelle 0-2 achterstand konden we de meiden weinig verwijten. Ze hadden de opdracht voor vandaag goed in de oren geknoopt. Die opdracht was niet meer en minder dan "ga lekker voetballen, doe het samen en straal plezier uit".Na de 0-2 werden de eerste wissels toegepast. Kelsey nam de plek van Iris rechts achterin over en Alyssa kwam voor Jessie Lee in het veld. Voor Nova hadden de trainers een andere rol bedacht dan wat ze gewend is. Sinds het begin van dit seizoen staat ze altijd centraal achterin. Aangezien we vandaag de hulp hadden van Jada, die het centraal achterin goed deed, konden we met Nova iets uitproberen. Nova verving Kaoutar en kwam zo in de spits te spelen.Ze had slechts 2 minuten nodig om de spanning en de hoop op een goed resultaat terug in de wedstrijd te brengen. Ze ontving de bal met 2 tegenstanders voor zich op zo'n 30 meter van de goal. Behendig wist ze langs de verdedigers te komen en op snelheid wist ze beide verdedigers achter zich te laten. Oog in oog met de keepster van Waterwijk bleef ze rustig. Ze schoof de bal in de beheerst langs de keepster voor de 1-2.De aansluitingstreffer gaf onze meiden overduidelijk energie wat resulteerde in meer en meer druk op Waterwijk. Aan de kant van Waterwijk waren ze het even helemaal kwijt. Vooral achterin zat de paniek er goed in bij Waterwijk aangezien ze vergaten te voetballen. Onder druk van onze meiden werd de ene na de andere bal in paniek over de zijlijn getrapt.Het duurde vervolgens tot 5 minuten voor de rust toen het geloof helemaal terug was bij onze meiden. Een goede aanval waarbij Nova en Keli een mooie combinatie hadden resulteerde in de 2-2. Nova kreeg de bal rond de middencirkel op de helft van Waterwijk. Ze speelde Keli in die goed in de gaten had dat Nova netjes haar vervolgactie maakte en was doorgelopen. Met een fluwelen voetbeweging kaatste Keli de bal perfect terug in de loop van Nova. Met twee verdedigers achter zich aan ging ze richting het doel van Waterwijk. Op een meter of 18 schoot ze de bal richting de goal. Iedereen dacht dat haar schot naast zou gaan, maar de bal had zoveel effect dat die buiten bereik van de keepster in de verre hoek van de goal belandde.In de eerste helft kregen we nog een enorme kans toen Lilou de bal in het strafschop gebied kreeg en uithaalde. Ze stuitte helaas op de keepster van Waterwijk die met moeite de inzet onschadelijk wist te maken. 2-2 was zodoende de ruststand.In de kleedkamer was de sfeer opperbest. Zowel de trainers als de meiden zelf waren trots op het vertoonde spel in de eerste helft. Het was nu zaak om dit vast te houden en te proberen het Waterwijk in de tweede helft net zo moeilijk te maken.Die missie lukte ook in de tweede helft. Het spel golfde op en neer waarbij aan beide kanten kansen waren te noteren. Er werd nog steeds keihard gewerkt door iedereen en elk gaatje werd dichtgelopen. De meiden lieten zien wat ze kunnen als ze als team spelen. Helaas had alle arbeid ook impact op de meiden. Zo speelden kleine pijntjes op en was de pijp bij sommige meiden leeg waardoor we wat noodgedwongen wissels moesten doen. Yuna gaf aan gewisseld te moeten worden vanwege een lichte blessure. We hadden geen verdedigers meer op de bank zitten. Kaoutar bood zich aan om de positie van Yuna achterin over te nemen. Kaoutar staat eigenlijk altijd voorin dus het was even afwachten hoe dit uitpakte. Het pakte uiteindelijk heel goed uit. Kaoutar ontpopte zich als een meer dan prima verdediger waarbij ze haar snelheid en behendigheid goed gebruikte. In balbezit bleef ze ijzig kalm en ze kwam er telkens voetballend goed uit.Het harde werken had helaas wel effect op onze meiden. Doordat meer en meer meiden er doorheen zaten en we meer noodgedwongen wissels moesten doorvoeren, wist Waterwijk in de laatste 8 minuten van de wedstrijd nog uit te lopen en de overwinning veilig te stellen. Ze scoorden nog 3 keer waarbij ze de hulp van de aangetrokken wind goed konden gebruiken. Zondagsschoten van afstand werden door de wind over Mila heen gedragen en vielen zo in de goal.De eindstand kwam daardoor uit op 2-5. Die uitslag vertelde absoluut niet het verhaal van deze wedstrijd. Onze meiden hadden het absoluut verdiend om hier een punt aan over te houden. Soms is voetbal oneerlijk en krijg je niet wat je verdiend. Het belangrijkste aan deze wedstrijd was dat de meiden het voetbalplezier weer uitstraalden en ze echt als team hebben gevochten. Dit belooft absoluut nog wat voor de laatste 3 competitie wedstrijden tegen SDO, Sparta Nijkerk en AS'80. SDO is over 3 weken de eerste tegenstander. Daarnaast hebben we nog 2 toernooien met de Marbus Cup op Hemelvaartsdag en de Final League op 8 juni.Laten we dit seizoen op een mooie manier afsluiten.Rik, Koen en Dennis

Afgelopen zaterdag hadden de meiden iets recht te zetten na de 0-2 nederlaag van een aantal weken geleden tegen FC Abcoude. In de thuiswedstrijd hadden de meiden het laten lopen en werden op inzet geklopt door de meiden van Abcoude.Daarom werd er deze week stevig getraind met de focus volledig op de wedstrijd tegen Abcoude. Maandag werd er een stevige training afgewerkt en op woensdag kregen de meiden training van 2 trainers van Team Voetbal. Daarin hebben ze hun visite kaartje afgegeven en laten zien dat we echt kwaliteit in het team hebben.Voor de wedstrijd werden het team en Alyssa nog verrast met de mededeling dat Alyssa vanaf nu definitief onderdeel uitmaakt van ons team. Ze heeft Team Voetbal tijdens de training op woensdag dusdanig weten te overtuigen dat zij direct overplaatsing voor haar hebben geregeld naar de MO13-1.Dat moesten ze dus in de wedstrijd ook laten zien, en wel meteen vanaf de aftrap. In de wedstrijdbespreking vooraf werden de plannen duidelijk gemaakt door de coaches. Het plan was om direct vanaf de aftrap volle druk te zetten op Abcoude en proberen om snel te scoren. Daarvoor werd de opstelling aangepast om meer fysieke kracht op het middenveld te hebben.De boodschap was duidelijk overgekomen want vanaf de eerste minuut waren de meiden scherp. Door hoog te verdedigen wisten ze Abcoude daadwerkelijk vast te zetten op eigen helft. Het duurde niet lang voordat de eerste kansen genoteerd konden worden, alleen het vizier stond nog niet helemaal scherp.In de 8e minuut kregen we na een goede aanval een corner. De corner werd genomen door Keli en die legde de bal over de keeper bij de tweede paal waar Lilou slim was weggelopen bij haar tegenstander. Ze kon de bal eenvoudig binnen tikken, 0-1. De vroege voorsprong was een feit. Belangrijk was nu dat de meiden zouden doorpakken.Vlak na haar doelpunt gaf Lilou aan last te hebben van haar knie en gewisseld wilde worden. Madelyne nam haar plek rechts voorin over. Ze had slechts 2 minuten nodig om haar stempel te drukken. Op een diepe bal zette Madelyne de turbo aan. Ze wist de verdediging te snel af te zijn en kon af op de keeper. Haar schuiver was net hard genoeg en kon door Abcoude niet meer uit het doel worden gewerkt. Zo werd het na 15 minuten 0-2. Op dat moment hadden we Abcoude in de tang en leek een grote overwinning mogelijk.Niets was minder waar. Abcoude wist de rug te rechten en onder onze druk uit te komen. Niet lang na de 0-2 wist Abcoude via hun watervlugge spits uit te breken. Zij was Yuna en Nova te snel af en schoot de bal hard en hoog achter Mila, 1-2.Tot de rust hadden onze meiden het moeilijk. Ze wisten het doel verder schoon te houden maar het ging regelmatig met kunst en vliegwerk. Zo wisten ze een aantal keren de bal van de doellijn te redden en had Mila het druk maar deed ze haar werk als keeper uitstekend. Ruststand 1-2.Voor de tweede helft werd de meiden op het hard gedrukt dat ze moesten blijven voetballen en zo proberen om Abcoude bij ons doel weg te houden. Helaas lukte voetballen veelal niet in de tweede helft en moest er echt strijd worden geleverd. Abcoude was voetballend de betere ploeg in de tweede helft. Bij ons was de rust in balbezit vaak ver te zoeken. Strijd werd er wel geleverd door onze meiden, en hoe. De tweede helft veranderde in een heuse vechtwedstrijd. Om elk bal werd hevig gestreden. Overtredingen bleven daarbij niet uit.De scheidsrechter ging, naarmate de tweede helft vorderde, steeds vreemder fluiten. Er werd gefloten bij een duidelijke overtreding op Lilou, waarbij haar tegenstander testte of Lilous hoofd wel vast zat. De vrije trap werd tot ieders verbazing echter aan Abcoude gegeven. Verbazing alom bij trainers en fans van Almere. Later nam een aanvaller van Abcoude de bal overduidelijk met de hand mee en kon zo op ons doel af. Pas na luid appelleren van spelers, trainers en fans besloot de scheidsrechter toch te fluiten.De wedstrijd naderde zijn einde en de 1-2 stond nog steeds op het scorebord. Gescoord werd er niet meer maar in de tweede helft kropen we regelmatig door het oog van de naald. Daarbij werden we regelmatig gered door een uitstekend keepende Mila. De verdediging had het druk maar wist stand te houden. Alyssa moest de geblesseerd uitgevallen Yuna vervangen centraal achterin en deed dat meer dan goed. Dit biedt ons weer nieuwe mogelijkheden. Op het middenveld speelde Evy de tweede helft een dijk van een wedstrijd en liep elke keer de gaten die vielen dicht. Op rechts had Kelsey na een lastig begin haar tegenstander in haar zak. Voorin was de werklust van Jessie Lee en Madelyne heel fijn om te zien.De meiden hebben deze 3 punten uit het vuur gesleept door er echt als team voor te knokken. In deze wedstrijd hebben ze laten zien dat ze toch ook in de vroege wedstrijden echt wel wakker en scherp kunnen zijn. Hou dit vast meiden.Deze week staan de trainingen volledig in het teken van de Holland Cup die dit weekend voor de deur staat. Dan mogen we het weer opnemen tegen meiden uit andere Europese landen. Het programma zal later deze week op de site worden vermeld.Rik, Koen en Dennis

In de uitwedstrijd tegen ASC Waterwijk is Almere tegen een onnodige nederlaag aangelopen. Zaterdag stond de lastige wedstrijd tegen Waterwijk op het programma. Historisch gezien is dit altijd een vervelende wedstrijd geweest voor onze meiden.Met een volledige selectie reisden we af naar onze buren in Almere Stad. Door ziektes afgelopen week moesten we noodgedwongen starten met een andere samenstelling dan we normaal gesproken gewend zijn. Deze aanpassingen bleken echter verrassend goed uit te pakken, wat ons nieuwe opties geeft voor het restant van de competitie. Zo startten Michelle en Evy centraal achterin. Dat deden zij zo goed dat er amper kansen werden weggegeven aan Waterwijk.De eerste 10 minuten van de wedstrijd was Almere de betere ploeg, en wist het Waterwijk constant ver van de goal te houden. Aan de andere kant wist Almere via een paar speldenprikjes soms voor wat gevaar te zorgen, maar echt grote kansen bleven uit.Halverwege de eerste helft wist Waterwijk voor het eerst echt druk te zetten. Bij een diepe bal stond de ontvanger van de bal zeker 2 meter buitenspel, waarop onze grensrechter terecht zijn vlag opstak. De scheidsrechter zag het in eerste instantie niet en liet doorspelen. De grensrechter hield zijn vlag omhoog en kreeg uiteindelijk oogcontact met de scheidsrechter, die desondanks besloot om niet te fluiten. In het vervolg van deze aanval viel er uiteindelijk een doelpunt voor Waterwijk. De scheidsrechter besloot de goal gewoon goed te keuren. Dit zorgde voor discussie tussen scheidsrechter en grensrechter. Voorafgaand aan de wedstrijd was de instructie van de scheidsrechter helder. Hij zou fluiten op de vlagsignalen van de grensrechters. Daar was geen discussie over mogelijk, waren zijn duidelijke woorden. Nu besloot de scheidsrechter ineens dat hij het zelf toch beter had gezien, terwijl hij vanaf zijn positie geen goed zicht had op de situatie waar het overduidelijk buitenspel was. De 1-0 bleef staan en zo voelden we ons toch bestolen.De meiden kregen hier een tikje van want in het restant van de eerste helft gingen de koppies was hangen. Er werd nog steeds redelijk gevoetbald maar de echte spirit van de eerste 15 minuten was er niet meer. Uiteindelijk resulteerde dit in de laatste minuut voor rust nog in de 2-0. Een schot in de 16 werd van richting veranderd door Nova en viel buiten bereik van Mila in het doel. Vrijwel direct na de goal floot de scheidsrechter voor de rust.Er lag een hels karwei te wachten op de coaches om de meiden weer opgepept te krijgen voor de tweede helft want ze zaten er echt doorheen. We moesten in de tweede helft Waterwijk direct bij de strot grijpen en ze tegen hun eigen goal vastzetten als we deze wedstrijd nog wilden omdraaien. Er werd besloten om rigoureuze maatregelen te nemen. Michelle ging weer centraal achterin spelen op de positie van Nova, die op haar beurt als aanvallende middenvelder kwam te spelen. We hoopten op deze manier meer druk te kunnen zetten.De omzettingen pakten meer dan goed uit. De meiden hadden de spirit weer gevonden en wisten Waterwijk daadwerkelijk vast te zetten tegen hun eigen goal. Onze meiden waren gretiger dan de meiden van Waterwijk en wonnen meer en meer duels. Bij Waterwijk zat de paniek er goed in want ze wisten de bal alleen nog maar ongecontroleerd weg te schieten. Hierdoor waren wij vrijwel constant in balbezit.De spirit was zoals gezegd goed maar ook het voetbal was veel beter dan voor rust. Dit resulteerde ook al snel tot kansen. Meermaals werd het doel van Waterwijk onder vuur genomen maar de echte overtuiging ontbrak waardoor Waterwijk steeds door het oog van de naald kroop. De keeper kon vaak net redden en ook de paal stond een doelpunt in de weg.Halverwege de tweede helft ontving Kaoutar de bal overduidelijk in buitenspel positie, waarop de grensrechter wild begon te vlaggen. De scheidsrechter deed echter alsof hij gek was en liet doorspelen. Kaoutar wist de kans te verzilveren en zo de aansluitingstreffer te maken. Nu was Waterwijk als door een adder gebeten omdat het overduidelijk buitenspel was. De scheidsrechter wilde er echter niets van weten en wees naar de middenstip. Achteraf erkende hij dat hij zijn fout uit de eerste helft wilde herstellen. We hebben aangegeven dit op zich te snappen maar dat dit uiteraard niet de bedoeling is. De aansluitingstreffer was echter een feit.In het restant van de tweede helft vloeiden de krachten langzaam weg bij onze meiden. Dat was niet zo vreemd als je de energie zag die ze al in deze wedstrijd hadden gestopt. Het gaf Waterwijk wat lucht en het zorgde ervoor dat ook zij weer wat meer onder de druk uit wisten te spelen. Er waren nog kleine kansen voor beide doelen maar gescoord werd er niet meer. Zo zijn de meiden tegen de derde opeenvolgende nederlaag aangelopen. En voor de derde wedstrijd op rij kunnen we zeggen dat het onnodig was.De spirit en de kwaliteit van het voetbal zijn voor onze coaches echter veel belangrijker dan het resultaat. Als de meiden dit in het restant van de competitie elke week kunnen laten zien dan is er geen vuiltje aan de lucht en kunnen we het elke ploeg lastig maken.Op naar komende zaterdag voor de thuiswedstrijd tegen SC 't Gooi.Koen, Dennis en Rik

In een vermakelijke uitwedstrijd bij CSW Wilnis hebben de dames van Almere MO13-1 een mooie 1-4 overwinning behaald.Met een bijna voltallige selectie trokken we naar Wilnis waar we uitermate netjes werden ontvangen. Na een korte voorbespreking in de kleedkamer begonnen we aan de voorbereidingen op het drassige natuurgrasveld. Voor deze wedstrijd konden we beschikken over een nieuw gezicht in de persoon van Madelyne die al een aantal weken in de wachtkamer zat vanwege haar overschrijving.Zoals zo vaak was het oppassen geblazen in de openingsfase, we speelden absoluut niet slecht maar het echte gif ontbrak om ten koste van alles voor iedere bal te gaan liggen. Het duurde dan ook niet lang voordat CSW kon aanleggen voor een schot vanaf de rand 16, Mila moest het antwoord schuldig blijven op de hoog geplaatste bal en zo was het al snel 1-0 voor CSW.Inmiddels kennen we ook de enorme veerkracht van onze ploeg, het lijkt wel alsof we een trigger nodig hebben om de knop op de AAN stand te zetten en zo geschiedde. We vochten ons met man en macht terug in de duels en we zagen dat de veel grotere meiden van CSW het daarmee knap lastig kregen. Halverwege de 1e helft gaf Lilou aan dat ze even gewisseld wilde worden waarop we Madelyne brachten. Die betaalde haar invalbeurt binnen enkele minuten terug door bij een diepe bal de sprint te winnen en zo de 1-1 aan te tekenen.De wedstrijd kantelde volledig, met goed voetbal, veel strijdlust en een goede dosis opportunisme drukten we CSW steeds verder terug op eigen helft. We pakten vlak voor rust zelfs brutaal de leiding toen Jessie Lee een goed genomen hoekschop wist binnen te werken 1-2.Veel positieve woorden vanuit het team en de coaches in de rust, maar nogmaals aangestipt dat we ook in de openingsfase na rust weer scherp moesten zijn!Het werd een meeslepend maar eerlijk voetbalgevecht, heerlijk om te zien hoe een voetbal zaterdag tot zoveel passie en enthousiasme kan leiden bij de meiden, je collega coaches maar ook die van de tegenstander. CSW kwam er met een aantal uitbraken gevaarlijk uit maar steeds wisten we stand te houden door goed in te stappen, rugdeking te geven en elkaar te helpen. Even was het schrikken geblazen toen CSW een kwartier voor tijd door de verdediging brak maar gelukkig kon onze keeper Mila met een uiterste poging de bal over de deklat werken en zo de gelijkmaker voorkomen. Even later hadden we iets meer geluk nodig toen een bal, die voorlangs leek te gaan, bijna via een paal-paal kluts binnen viel. Gelukkig bleef de bal voor de lijn liggen en kon Mila die toch nog vrij eenvoudig oprapen.Aan de kant was het even nagelbijten geblazen, gelukkig kwamen we na deze hachelijke momenten plots zelf in een 3 tegen 1 situatie terecht. Lilou wist goed het overzicht te bewaren en gaf Kouatar een niet te missen voorzet 1-3. We hadden eindelijk een iets comfortabele marge op het scorebord staan en hiermee was dan ook wel de angel uit de wedstrijd. Niet veel later kon ook Evy, die vandaag individueel een dijk van een wedstrijd speelde, aanleggen voor het huzarenstukje van deze zaterdag door de bal hoog in de touwen te knallen 1-4.Meteen na de aftrap floot de goed fluitende scheidsrechter af voor het einde van de wedstrijd.Wat zijn we trots op deze mooie prestatie en de sportieve reactie vanuit het team zo vlak voor de voorjaarsvakantie. Het mag gezegd, het is ook wel eens heerlijk om tegen een tegenstander te spelen die de zaakjes gewoon netjes op orde heeft, met een eerlijke opstelling die hoort bij de klasse aan de aftrap verschijnt en waarvan je na afloop de welverdiende felicitaties in ontvangst mag nemen.Op naar de volgende mooie wedstrijd,

Nadat vorige week nog nipt werd verloren van Sparta Nijkerk 2-1 was het vandaag de MO13-1 van FC Almere die in de Almeerse derby tegen AS’80 aan het langste eind trok met een 3-2 overwinning.De openingsfase van de wedstrijd die op veld 1 werd afgewerkt was van beide kanten erg slordig. Het spel golfde dan ook voortdurend op en neer op het middenveld zonder dat er echt grote kansen voor de goals ontstonden. Het was uiteindelijk AS’80 die de openingsgoal maakte uit een diepe bal over de rechterkant. Onze keepster Mila kon in eerste instantie nog goed tussen de actie komen maar moest vervolgens toezien hoe de strakke voorzet goed werd binnengelopen 0-1.Duidelijk was dat er een schepje bovenop moest aan onze kant en dat gebeurde dan ook, duels werden steeds beter aangegaan en ook het veldspel werd iets beter. Na 20 minuten resulteerde dit dan ook in de verdiende gelijkmaker 1-1.In het slot van de eerste helft drong Almere nog aan maar AS’80 hield knap stand en dus werd dit ook de ruststand.Na een korte onderbreking werden de meiden al vroeg weer het veld in gestuurd zodat ze nog even aan het balgevoel konden werken. We wilden scherp starten aan de 2e helft. De goede lijn uit de laatste 20 minuten van de 1e helft werd doorgetrokken. Korter op de tegenstander zitten en waar mogelijk de duels niet schuwen.Deze manier van voetballen past ons toch het beste, met z’n allen de strijd vol aan gaan en kort op onze tegenstander zitten. Wanneer we dat collectief kunnen brengen zie je dat er vanzelf kansen ontstaan. In korte tijd konden we de 2-1 en 3-1 op het scorebord zetten.Er leek voor het vervolg geen vuiltje meer aan de lucht maar door een lange bal achter onze verdediging werden we toch nog een keer op snelheid geklopt en kon ook Mila geen redding meer brengen 3-2.Daarna werd gelukkig de rust bewaard en was er ook niet heel veel tijd meer voor AS’80 om iets terug te doen. De eerste 3 punten in de 3e fase waren dan ook een feit.

Na een lange winterstop van bijna 1,5 maand was het eindelijk weer tijd om eens een wedstrijd te spelen. De meiden waren bijna vergeten hoe dat was. De laatste wedstrijd was op 16 december uit bij ASC Waterwijk. Vorige week hadden we de derde fase moeten beginnen met een thuiswedstrijd tegen SDO. Door de ijzige kou werd die wedstrijd, net als bijna alle amateurwedstrijden in Nederland, afgelast.Afgelopen zaterdag was daarom de eerste wedstrijd van 2024 en die speelde we uit bij Sparta Nijkerk. Van deze ploeg wisten we op voorhand eigenlijk niets. We zijn ze nog niet eerder tegen gekomen. Wel viel op dat ze een aantal behoorlijk grote meiden hadden. Aangezien we toch wel hebben geleerd van de laatste wedstrijd voor de winterstop, hebben we samen met de coach van Nijkerk het wedstrijdformulier vooraf gecontroleerd om er zeker van te zijn dat iedereen speelgerechtigd was.Voor de gelegenheid mochten de meiden vandaag spelen op het hoofdveld van Sparta Nijkerk. En dat kun je bijna een stadion noemen. Aan beide lange zijden van het veld staan tribunes met zelfs een skybox met ereloge. Om het helemaal af te maken hoefden de ouders niet eens naar binnen voor koffie, want dat kon gehaald worden bij het koffiepunt in het stadion.De toss werd verloren waardoor we de eerste helft vol tegen de zon in moesten spelen. De zon stond erg laag en daardoor was het lastig was voor meiden. Om klokslag 09:30 uur werd er afgetrapt. Het was goed te merken dat de meiden al een tijd geen wedstrijd meer hadden gespeeld want de openingsfase was onwennig. Dit had mogelijk ook te maken met noodgedwongen omzettingen die we moesten doen doordat we door ziekte 3 afwezigen hadden. Hierdoor begon Iris naast Nova centraal achterin en werd Yuna doorgeschoven naar de spits positie. Met verder Mila op doel, Seng rechtsachter en Evy linksachter. Daarvóór en middenveld met Michelle, Yaline en aanvoerder Fenne. Voorin werd Yuna geflankeerd door Lilou op rechts en Keli op links. Op de bank hadden we nog Kelsey en Alyssa achter de hand. Alyssa speelt doorgaans in de MO13-2 maar traint nu één keer per week met ons mee en ze zal regelmatig haar wedstrijden bij ons meepakken.De openingsfase was dus wat onwennig en rommelig. Toch wisten we al snel licht de overhand te krijgen en werden de lijnen van voor de winterstop langzaam weer zichtbaar. Er werd meer dan prima gevoetbald waarbij de aanvallen steeds soepeler liepen en over meerdere schijven gingen. Ons middenveld was duidelijk de baas en daardoor kwam Nijkerk er niet zo vaak gevaarlijk uit. Wij wisten een aantal kansen te creëren maar goed keeperswerk van de keeper van Nijkerk voorkwam een doelpunt.Zoals je wel vaker ziet valt de goal dan vaak aan de andere kant. Uit één van de spaarzame aanvallen van Nijkerk, die door een lange bal tot stand kwam, wist Nijkerk tegen de verhouding in op een 1-0 voorsprong te komen. De bal werd in de korte hoek hard langs Mila geschoten.De 1-0 was ook de ruststand. Geen enkele reden voor paniek want het voetbal was weer zeer verzorgd. Gewoon in de tweede helft op deze manier verder gaan en de kansen zullen blijven komen. Maar de meiden moesten wel meteen weer scherp zijn na de rust. En dat bleek andermaal een probleem. Direct na de rust kwam Sparta Nijkerk er gevaarlijk uit en direct de 2-0 te maken. Dit is een probleem wat we er maar niet uit krijgen bij de meiden. De scherpte is direct na de rust vaak ver te zoeken, en zo ook nu weer dus.Nog steeds geen reden tot paniek want het voetbal was goed en de kansen bleven komen. Halverwege de tweede helft kon Keli op de keeper af. In eerste instantie stuitte ze nog op de keeper van Nijkerk, maar de rebound die ze kreeg wist ze wel af te ronden voor de 2-1. De aansluitingstreffer was een feit en het geloof bij de meiden was goed zichtbaar. De mouwen werden nog maar eens opgestroopt en volle bak werd er gejaagd op de gelijkmaker. Die kwam er echter niet meer. Een gevaarlijke aanval werd door de scheidsrechter afgefloten wegens een vermeende overtreding van Keli. Dit was een normaal duel om de bal waarbij beide meiden de schouder goed gebruikte en Keli simpelweg sterker was. Op aangeven van de grensrechter werd dit duel echter afgefloten.Met zeker nog een paar minuten te spelen vond de scheidsrechter het plotseling mooi geweest en floot voor het eindsignaal. Daarmee voorkwam hij dat onze meiden meer kansen op de gelijkmaker konden zouden krijgen.Overall hebben we weer een meer dan prima wedstrijd gezien van de meiden waarbij na enige onwennigheid in de openingsfase er weer goed werd gevoetbald. Het fysieke verschil was er ook vandaag weer en toch hebben ze zich kranig geweerd tegen de grotere meiden van Nijkerk. Er zat meer in maar je krijgt niet altijd wat je verdiend.Op naar volgende week voor de thuiswedstrijd tegen AS'80.