Zaterdag moesten de meiden van de MO13-1 aantreden tegen koploper ASC Waterwijk. De laatste weken zat de klad er behoorlijk in met achtereenvolgende nederlagen tegen CSW en hekkensluiter 't Gooi. Ondanks dat hadden de meiden zichtbaar zin in deze wedstrijd. Wedstrijden tegen Waterwijk hebben altijd iets extra's.Omdat we 3 afmeldingen hadden voor deze wedstrijd werd er hulp ingeroepen van Jada uit de MO15-3. De meiden kenden Jada al aangezien zij vorig seizoen de laatste maanden onderdeel uitmaakte van ons team.De opstelling werd iets omgegooid in vergelijking met hoe we doorgaans spelen. Jada verving Nova centraal achterin omdat Nova bijna 2 weken niet had getraind vanwege ziekte. Mila stond uiteraard op doel. De verdediging werd gevormd door Iris op rechts, Yuna en Jada centraal en Yaline op links. Fenne en Evy begonnen als controlerende middenvelders met Jessie Lee daarvoor. De aanval werd gevormd door Lilou op rechts, Kaoutar centraal en Keli op haar vaste positie aan de linkerkant. Alyssa, Kelsey en Nova begonnen op de bank.Vandaag hadden we met Dick een andere scheidsrechter dan normaal gesproken. Dick is de vaste scheidsrechter van de Dames 1. Hij had aangeboden om de wedstrijd van onze meiden te fluiten. Dat aanbod hebben we met beide handen aangepakt. Om 12:30 uur ging de wedstrijd van start. Het duurde maar 2 minuten voordat de eerste goal op het scorebord stond. Helaas was het Waterwijk wat al snel op voorsprong kwam door een dwarrelend schot. De wind kwam onder de bal en liftte hem over Mila heen in de goal. Ook de 0-2 liet helaas niet lang op zich wachten. Waterwijk rondde een knappe aanval beheerst af.Ondanks de snelle 0-2 achterstand konden we de meiden weinig verwijten. Ze hadden de opdracht voor vandaag goed in de oren geknoopt. Die opdracht was niet meer en minder dan "ga lekker voetballen, doe het samen en straal plezier uit".Na de 0-2 werden de eerste wissels toegepast. Kelsey nam de plek van Iris rechts achterin over en Alyssa kwam voor Jessie Lee in het veld. Voor Nova hadden de trainers een andere rol bedacht dan wat ze gewend is. Sinds het begin van dit seizoen staat ze altijd centraal achterin. Aangezien we vandaag de hulp hadden van Jada, die het centraal achterin goed deed, konden we met Nova iets uitproberen. Nova verving Kaoutar en kwam zo in de spits te spelen.Ze had slechts 2 minuten nodig om de spanning en de hoop op een goed resultaat terug in de wedstrijd te brengen. Ze ontving de bal met 2 tegenstanders voor zich op zo'n 30 meter van de goal. Behendig wist ze langs de verdedigers te komen en op snelheid wist ze beide verdedigers achter zich te laten. Oog in oog met de keepster van Waterwijk bleef ze rustig. Ze schoof de bal in de beheerst langs de keepster voor de 1-2.De aansluitingstreffer gaf onze meiden overduidelijk energie wat resulteerde in meer en meer druk op Waterwijk. Aan de kant van Waterwijk waren ze het even helemaal kwijt. Vooral achterin zat de paniek er goed in bij Waterwijk aangezien ze vergaten te voetballen. Onder druk van onze meiden werd de ene na de andere bal in paniek over de zijlijn getrapt.Het duurde vervolgens tot 5 minuten voor de rust toen het geloof helemaal terug was bij onze meiden. Een goede aanval waarbij Nova en Keli een mooie combinatie hadden resulteerde in de 2-2. Nova kreeg de bal rond de middencirkel op de helft van Waterwijk. Ze speelde Keli in die goed in de gaten had dat Nova netjes haar vervolgactie maakte en was doorgelopen. Met een fluwelen voetbeweging kaatste Keli de bal perfect terug in de loop van Nova. Met twee verdedigers achter zich aan ging ze richting het doel van Waterwijk. Op een meter of 18 schoot ze de bal richting de goal. Iedereen dacht dat haar schot naast zou gaan, maar de bal had zoveel effect dat die buiten bereik van de keepster in de verre hoek van de goal belandde.In de eerste helft kregen we nog een enorme kans toen Lilou de bal in het strafschop gebied kreeg en uithaalde. Ze stuitte helaas op de keepster van Waterwijk die met moeite de inzet onschadelijk wist te maken. 2-2 was zodoende de ruststand.In de kleedkamer was de sfeer opperbest. Zowel de trainers als de meiden zelf waren trots op het vertoonde spel in de eerste helft. Het was nu zaak om dit vast te houden en te proberen het Waterwijk in de tweede helft net zo moeilijk te maken.Die missie lukte ook in de tweede helft. Het spel golfde op en neer waarbij aan beide kanten kansen waren te noteren. Er werd nog steeds keihard gewerkt door iedereen en elk gaatje werd dichtgelopen. De meiden lieten zien wat ze kunnen als ze als team spelen. Helaas had alle arbeid ook impact op de meiden. Zo speelden kleine pijntjes op en was de pijp bij sommige meiden leeg waardoor we wat noodgedwongen wissels moesten doen. Yuna gaf aan gewisseld te moeten worden vanwege een lichte blessure. We hadden geen verdedigers meer op de bank zitten. Kaoutar bood zich aan om de positie van Yuna achterin over te nemen. Kaoutar staat eigenlijk altijd voorin dus het was even afwachten hoe dit uitpakte. Het pakte uiteindelijk heel goed uit. Kaoutar ontpopte zich als een meer dan prima verdediger waarbij ze haar snelheid en behendigheid goed gebruikte. In balbezit bleef ze ijzig kalm en ze kwam er telkens voetballend goed uit.Het harde werken had helaas wel effect op onze meiden. Doordat meer en meer meiden er doorheen zaten en we meer noodgedwongen wissels moesten doorvoeren, wist Waterwijk in de laatste 8 minuten van de wedstrijd nog uit te lopen en de overwinning veilig te stellen. Ze scoorden nog 3 keer waarbij ze de hulp van de aangetrokken wind goed konden gebruiken. Zondagsschoten van afstand werden door de wind over Mila heen gedragen en vielen zo in de goal.De eindstand kwam daardoor uit op 2-5. Die uitslag vertelde absoluut niet het verhaal van deze wedstrijd. Onze meiden hadden het absoluut verdiend om hier een punt aan over te houden. Soms is voetbal oneerlijk en krijg je niet wat je verdiend. Het belangrijkste aan deze wedstrijd was dat de meiden het voetbalplezier weer uitstraalden en ze echt als team hebben gevochten. Dit belooft absoluut nog wat voor de laatste 3 competitie wedstrijden tegen SDO, Sparta Nijkerk en AS'80. SDO is over 3 weken de eerste tegenstander. Daarnaast hebben we nog 2 toernooien met de Marbus Cup op Hemelvaartsdag en de Final League op 8 juni.Laten we dit seizoen op een mooie manier afsluiten.Rik, Koen en Dennis

Afgelopen zaterdag hadden de meiden iets recht te zetten na de 0-2 nederlaag van een aantal weken geleden tegen FC Abcoude. In de thuiswedstrijd hadden de meiden het laten lopen en werden op inzet geklopt door de meiden van Abcoude.Daarom werd er deze week stevig getraind met de focus volledig op de wedstrijd tegen Abcoude. Maandag werd er een stevige training afgewerkt en op woensdag kregen de meiden training van 2 trainers van Team Voetbal. Daarin hebben ze hun visite kaartje afgegeven en laten zien dat we echt kwaliteit in het team hebben.Voor de wedstrijd werden het team en Alyssa nog verrast met de mededeling dat Alyssa vanaf nu definitief onderdeel uitmaakt van ons team. Ze heeft Team Voetbal tijdens de training op woensdag dusdanig weten te overtuigen dat zij direct overplaatsing voor haar hebben geregeld naar de MO13-1.Dat moesten ze dus in de wedstrijd ook laten zien, en wel meteen vanaf de aftrap. In de wedstrijdbespreking vooraf werden de plannen duidelijk gemaakt door de coaches. Het plan was om direct vanaf de aftrap volle druk te zetten op Abcoude en proberen om snel te scoren. Daarvoor werd de opstelling aangepast om meer fysieke kracht op het middenveld te hebben.De boodschap was duidelijk overgekomen want vanaf de eerste minuut waren de meiden scherp. Door hoog te verdedigen wisten ze Abcoude daadwerkelijk vast te zetten op eigen helft. Het duurde niet lang voordat de eerste kansen genoteerd konden worden, alleen het vizier stond nog niet helemaal scherp.In de 8e minuut kregen we na een goede aanval een corner. De corner werd genomen door Keli en die legde de bal over de keeper bij de tweede paal waar Lilou slim was weggelopen bij haar tegenstander. Ze kon de bal eenvoudig binnen tikken, 0-1. De vroege voorsprong was een feit. Belangrijk was nu dat de meiden zouden doorpakken.Vlak na haar doelpunt gaf Lilou aan last te hebben van haar knie en gewisseld wilde worden. Madelyne nam haar plek rechts voorin over. Ze had slechts 2 minuten nodig om haar stempel te drukken. Op een diepe bal zette Madelyne de turbo aan. Ze wist de verdediging te snel af te zijn en kon af op de keeper. Haar schuiver was net hard genoeg en kon door Abcoude niet meer uit het doel worden gewerkt. Zo werd het na 15 minuten 0-2. Op dat moment hadden we Abcoude in de tang en leek een grote overwinning mogelijk.Niets was minder waar. Abcoude wist de rug te rechten en onder onze druk uit te komen. Niet lang na de 0-2 wist Abcoude via hun watervlugge spits uit te breken. Zij was Yuna en Nova te snel af en schoot de bal hard en hoog achter Mila, 1-2.Tot de rust hadden onze meiden het moeilijk. Ze wisten het doel verder schoon te houden maar het ging regelmatig met kunst en vliegwerk. Zo wisten ze een aantal keren de bal van de doellijn te redden en had Mila het druk maar deed ze haar werk als keeper uitstekend. Ruststand 1-2.Voor de tweede helft werd de meiden op het hard gedrukt dat ze moesten blijven voetballen en zo proberen om Abcoude bij ons doel weg te houden. Helaas lukte voetballen veelal niet in de tweede helft en moest er echt strijd worden geleverd. Abcoude was voetballend de betere ploeg in de tweede helft. Bij ons was de rust in balbezit vaak ver te zoeken. Strijd werd er wel geleverd door onze meiden, en hoe. De tweede helft veranderde in een heuse vechtwedstrijd. Om elk bal werd hevig gestreden. Overtredingen bleven daarbij niet uit.De scheidsrechter ging, naarmate de tweede helft vorderde, steeds vreemder fluiten. Er werd gefloten bij een duidelijke overtreding op Lilou, waarbij haar tegenstander testte of Lilous hoofd wel vast zat. De vrije trap werd tot ieders verbazing echter aan Abcoude gegeven. Verbazing alom bij trainers en fans van Almere. Later nam een aanvaller van Abcoude de bal overduidelijk met de hand mee en kon zo op ons doel af. Pas na luid appelleren van spelers, trainers en fans besloot de scheidsrechter toch te fluiten.De wedstrijd naderde zijn einde en de 1-2 stond nog steeds op het scorebord. Gescoord werd er niet meer maar in de tweede helft kropen we regelmatig door het oog van de naald. Daarbij werden we regelmatig gered door een uitstekend keepende Mila. De verdediging had het druk maar wist stand te houden. Alyssa moest de geblesseerd uitgevallen Yuna vervangen centraal achterin en deed dat meer dan goed. Dit biedt ons weer nieuwe mogelijkheden. Op het middenveld speelde Evy de tweede helft een dijk van een wedstrijd en liep elke keer de gaten die vielen dicht. Op rechts had Kelsey na een lastig begin haar tegenstander in haar zak. Voorin was de werklust van Jessie Lee en Madelyne heel fijn om te zien.De meiden hebben deze 3 punten uit het vuur gesleept door er echt als team voor te knokken. In deze wedstrijd hebben ze laten zien dat ze toch ook in de vroege wedstrijden echt wel wakker en scherp kunnen zijn. Hou dit vast meiden.Deze week staan de trainingen volledig in het teken van de Holland Cup die dit weekend voor de deur staat. Dan mogen we het weer opnemen tegen meiden uit andere Europese landen. Het programma zal later deze week op de site worden vermeld.Rik, Koen en Dennis

In de uitwedstrijd tegen ASC Waterwijk is Almere tegen een onnodige nederlaag aangelopen. Zaterdag stond de lastige wedstrijd tegen Waterwijk op het programma. Historisch gezien is dit altijd een vervelende wedstrijd geweest voor onze meiden.Met een volledige selectie reisden we af naar onze buren in Almere Stad. Door ziektes afgelopen week moesten we noodgedwongen starten met een andere samenstelling dan we normaal gesproken gewend zijn. Deze aanpassingen bleken echter verrassend goed uit te pakken, wat ons nieuwe opties geeft voor het restant van de competitie. Zo startten Michelle en Evy centraal achterin. Dat deden zij zo goed dat er amper kansen werden weggegeven aan Waterwijk.De eerste 10 minuten van de wedstrijd was Almere de betere ploeg, en wist het Waterwijk constant ver van de goal te houden. Aan de andere kant wist Almere via een paar speldenprikjes soms voor wat gevaar te zorgen, maar echt grote kansen bleven uit.Halverwege de eerste helft wist Waterwijk voor het eerst echt druk te zetten. Bij een diepe bal stond de ontvanger van de bal zeker 2 meter buitenspel, waarop onze grensrechter terecht zijn vlag opstak. De scheidsrechter zag het in eerste instantie niet en liet doorspelen. De grensrechter hield zijn vlag omhoog en kreeg uiteindelijk oogcontact met de scheidsrechter, die desondanks besloot om niet te fluiten. In het vervolg van deze aanval viel er uiteindelijk een doelpunt voor Waterwijk. De scheidsrechter besloot de goal gewoon goed te keuren. Dit zorgde voor discussie tussen scheidsrechter en grensrechter. Voorafgaand aan de wedstrijd was de instructie van de scheidsrechter helder. Hij zou fluiten op de vlagsignalen van de grensrechters. Daar was geen discussie over mogelijk, waren zijn duidelijke woorden. Nu besloot de scheidsrechter ineens dat hij het zelf toch beter had gezien, terwijl hij vanaf zijn positie geen goed zicht had op de situatie waar het overduidelijk buitenspel was. De 1-0 bleef staan en zo voelden we ons toch bestolen.De meiden kregen hier een tikje van want in het restant van de eerste helft gingen de koppies was hangen. Er werd nog steeds redelijk gevoetbald maar de echte spirit van de eerste 15 minuten was er niet meer. Uiteindelijk resulteerde dit in de laatste minuut voor rust nog in de 2-0. Een schot in de 16 werd van richting veranderd door Nova en viel buiten bereik van Mila in het doel. Vrijwel direct na de goal floot de scheidsrechter voor de rust.Er lag een hels karwei te wachten op de coaches om de meiden weer opgepept te krijgen voor de tweede helft want ze zaten er echt doorheen. We moesten in de tweede helft Waterwijk direct bij de strot grijpen en ze tegen hun eigen goal vastzetten als we deze wedstrijd nog wilden omdraaien. Er werd besloten om rigoureuze maatregelen te nemen. Michelle ging weer centraal achterin spelen op de positie van Nova, die op haar beurt als aanvallende middenvelder kwam te spelen. We hoopten op deze manier meer druk te kunnen zetten.De omzettingen pakten meer dan goed uit. De meiden hadden de spirit weer gevonden en wisten Waterwijk daadwerkelijk vast te zetten tegen hun eigen goal. Onze meiden waren gretiger dan de meiden van Waterwijk en wonnen meer en meer duels. Bij Waterwijk zat de paniek er goed in want ze wisten de bal alleen nog maar ongecontroleerd weg te schieten. Hierdoor waren wij vrijwel constant in balbezit.De spirit was zoals gezegd goed maar ook het voetbal was veel beter dan voor rust. Dit resulteerde ook al snel tot kansen. Meermaals werd het doel van Waterwijk onder vuur genomen maar de echte overtuiging ontbrak waardoor Waterwijk steeds door het oog van de naald kroop. De keeper kon vaak net redden en ook de paal stond een doelpunt in de weg.Halverwege de tweede helft ontving Kaoutar de bal overduidelijk in buitenspel positie, waarop de grensrechter wild begon te vlaggen. De scheidsrechter deed echter alsof hij gek was en liet doorspelen. Kaoutar wist de kans te verzilveren en zo de aansluitingstreffer te maken. Nu was Waterwijk als door een adder gebeten omdat het overduidelijk buitenspel was. De scheidsrechter wilde er echter niets van weten en wees naar de middenstip. Achteraf erkende hij dat hij zijn fout uit de eerste helft wilde herstellen. We hebben aangegeven dit op zich te snappen maar dat dit uiteraard niet de bedoeling is. De aansluitingstreffer was echter een feit.In het restant van de tweede helft vloeiden de krachten langzaam weg bij onze meiden. Dat was niet zo vreemd als je de energie zag die ze al in deze wedstrijd hadden gestopt. Het gaf Waterwijk wat lucht en het zorgde ervoor dat ook zij weer wat meer onder de druk uit wisten te spelen. Er waren nog kleine kansen voor beide doelen maar gescoord werd er niet meer. Zo zijn de meiden tegen de derde opeenvolgende nederlaag aangelopen. En voor de derde wedstrijd op rij kunnen we zeggen dat het onnodig was.De spirit en de kwaliteit van het voetbal zijn voor onze coaches echter veel belangrijker dan het resultaat. Als de meiden dit in het restant van de competitie elke week kunnen laten zien dan is er geen vuiltje aan de lucht en kunnen we het elke ploeg lastig maken.Op naar komende zaterdag voor de thuiswedstrijd tegen SC 't Gooi.Koen, Dennis en Rik

In een vermakelijke uitwedstrijd bij CSW Wilnis hebben de dames van Almere MO13-1 een mooie 1-4 overwinning behaald.Met een bijna voltallige selectie trokken we naar Wilnis waar we uitermate netjes werden ontvangen. Na een korte voorbespreking in de kleedkamer begonnen we aan de voorbereidingen op het drassige natuurgrasveld. Voor deze wedstrijd konden we beschikken over een nieuw gezicht in de persoon van Madelyne die al een aantal weken in de wachtkamer zat vanwege haar overschrijving.Zoals zo vaak was het oppassen geblazen in de openingsfase, we speelden absoluut niet slecht maar het echte gif ontbrak om ten koste van alles voor iedere bal te gaan liggen. Het duurde dan ook niet lang voordat CSW kon aanleggen voor een schot vanaf de rand 16, Mila moest het antwoord schuldig blijven op de hoog geplaatste bal en zo was het al snel 1-0 voor CSW.Inmiddels kennen we ook de enorme veerkracht van onze ploeg, het lijkt wel alsof we een trigger nodig hebben om de knop op de AAN stand te zetten en zo geschiedde. We vochten ons met man en macht terug in de duels en we zagen dat de veel grotere meiden van CSW het daarmee knap lastig kregen. Halverwege de 1e helft gaf Lilou aan dat ze even gewisseld wilde worden waarop we Madelyne brachten. Die betaalde haar invalbeurt binnen enkele minuten terug door bij een diepe bal de sprint te winnen en zo de 1-1 aan te tekenen.De wedstrijd kantelde volledig, met goed voetbal, veel strijdlust en een goede dosis opportunisme drukten we CSW steeds verder terug op eigen helft. We pakten vlak voor rust zelfs brutaal de leiding toen Jessie Lee een goed genomen hoekschop wist binnen te werken 1-2.Veel positieve woorden vanuit het team en de coaches in de rust, maar nogmaals aangestipt dat we ook in de openingsfase na rust weer scherp moesten zijn!Het werd een meeslepend maar eerlijk voetbalgevecht, heerlijk om te zien hoe een voetbal zaterdag tot zoveel passie en enthousiasme kan leiden bij de meiden, je collega coaches maar ook die van de tegenstander. CSW kwam er met een aantal uitbraken gevaarlijk uit maar steeds wisten we stand te houden door goed in te stappen, rugdeking te geven en elkaar te helpen. Even was het schrikken geblazen toen CSW een kwartier voor tijd door de verdediging brak maar gelukkig kon onze keeper Mila met een uiterste poging de bal over de deklat werken en zo de gelijkmaker voorkomen. Even later hadden we iets meer geluk nodig toen een bal, die voorlangs leek te gaan, bijna via een paal-paal kluts binnen viel. Gelukkig bleef de bal voor de lijn liggen en kon Mila die toch nog vrij eenvoudig oprapen.Aan de kant was het even nagelbijten geblazen, gelukkig kwamen we na deze hachelijke momenten plots zelf in een 3 tegen 1 situatie terecht. Lilou wist goed het overzicht te bewaren en gaf Kouatar een niet te missen voorzet 1-3. We hadden eindelijk een iets comfortabele marge op het scorebord staan en hiermee was dan ook wel de angel uit de wedstrijd. Niet veel later kon ook Evy, die vandaag individueel een dijk van een wedstrijd speelde, aanleggen voor het huzarenstukje van deze zaterdag door de bal hoog in de touwen te knallen 1-4.Meteen na de aftrap floot de goed fluitende scheidsrechter af voor het einde van de wedstrijd.Wat zijn we trots op deze mooie prestatie en de sportieve reactie vanuit het team zo vlak voor de voorjaarsvakantie. Het mag gezegd, het is ook wel eens heerlijk om tegen een tegenstander te spelen die de zaakjes gewoon netjes op orde heeft, met een eerlijke opstelling die hoort bij de klasse aan de aftrap verschijnt en waarvan je na afloop de welverdiende felicitaties in ontvangst mag nemen.Op naar de volgende mooie wedstrijd,

Nadat vorige week nog nipt werd verloren van Sparta Nijkerk 2-1 was het vandaag de MO13-1 van FC Almere die in de Almeerse derby tegen AS’80 aan het langste eind trok met een 3-2 overwinning.De openingsfase van de wedstrijd die op veld 1 werd afgewerkt was van beide kanten erg slordig. Het spel golfde dan ook voortdurend op en neer op het middenveld zonder dat er echt grote kansen voor de goals ontstonden. Het was uiteindelijk AS’80 die de openingsgoal maakte uit een diepe bal over de rechterkant. Onze keepster Mila kon in eerste instantie nog goed tussen de actie komen maar moest vervolgens toezien hoe de strakke voorzet goed werd binnengelopen 0-1.Duidelijk was dat er een schepje bovenop moest aan onze kant en dat gebeurde dan ook, duels werden steeds beter aangegaan en ook het veldspel werd iets beter. Na 20 minuten resulteerde dit dan ook in de verdiende gelijkmaker 1-1.In het slot van de eerste helft drong Almere nog aan maar AS’80 hield knap stand en dus werd dit ook de ruststand.Na een korte onderbreking werden de meiden al vroeg weer het veld in gestuurd zodat ze nog even aan het balgevoel konden werken. We wilden scherp starten aan de 2e helft. De goede lijn uit de laatste 20 minuten van de 1e helft werd doorgetrokken. Korter op de tegenstander zitten en waar mogelijk de duels niet schuwen.Deze manier van voetballen past ons toch het beste, met z’n allen de strijd vol aan gaan en kort op onze tegenstander zitten. Wanneer we dat collectief kunnen brengen zie je dat er vanzelf kansen ontstaan. In korte tijd konden we de 2-1 en 3-1 op het scorebord zetten.Er leek voor het vervolg geen vuiltje meer aan de lucht maar door een lange bal achter onze verdediging werden we toch nog een keer op snelheid geklopt en kon ook Mila geen redding meer brengen 3-2.Daarna werd gelukkig de rust bewaard en was er ook niet heel veel tijd meer voor AS’80 om iets terug te doen. De eerste 3 punten in de 3e fase waren dan ook een feit.

Na een lange winterstop van bijna 1,5 maand was het eindelijk weer tijd om eens een wedstrijd te spelen. De meiden waren bijna vergeten hoe dat was. De laatste wedstrijd was op 16 december uit bij ASC Waterwijk. Vorige week hadden we de derde fase moeten beginnen met een thuiswedstrijd tegen SDO. Door de ijzige kou werd die wedstrijd, net als bijna alle amateurwedstrijden in Nederland, afgelast.Afgelopen zaterdag was daarom de eerste wedstrijd van 2024 en die speelde we uit bij Sparta Nijkerk. Van deze ploeg wisten we op voorhand eigenlijk niets. We zijn ze nog niet eerder tegen gekomen. Wel viel op dat ze een aantal behoorlijk grote meiden hadden. Aangezien we toch wel hebben geleerd van de laatste wedstrijd voor de winterstop, hebben we samen met de coach van Nijkerk het wedstrijdformulier vooraf gecontroleerd om er zeker van te zijn dat iedereen speelgerechtigd was.Voor de gelegenheid mochten de meiden vandaag spelen op het hoofdveld van Sparta Nijkerk. En dat kun je bijna een stadion noemen. Aan beide lange zijden van het veld staan tribunes met zelfs een skybox met ereloge. Om het helemaal af te maken hoefden de ouders niet eens naar binnen voor koffie, want dat kon gehaald worden bij het koffiepunt in het stadion.De toss werd verloren waardoor we de eerste helft vol tegen de zon in moesten spelen. De zon stond erg laag en daardoor was het lastig was voor meiden. Om klokslag 09:30 uur werd er afgetrapt. Het was goed te merken dat de meiden al een tijd geen wedstrijd meer hadden gespeeld want de openingsfase was onwennig. Dit had mogelijk ook te maken met noodgedwongen omzettingen die we moesten doen doordat we door ziekte 3 afwezigen hadden. Hierdoor begon Iris naast Nova centraal achterin en werd Yuna doorgeschoven naar de spits positie. Met verder Mila op doel, Seng rechtsachter en Evy linksachter. Daarvóór en middenveld met Michelle, Yaline en aanvoerder Fenne. Voorin werd Yuna geflankeerd door Lilou op rechts en Keli op links. Op de bank hadden we nog Kelsey en Alyssa achter de hand. Alyssa speelt doorgaans in de MO13-2 maar traint nu één keer per week met ons mee en ze zal regelmatig haar wedstrijden bij ons meepakken.De openingsfase was dus wat onwennig en rommelig. Toch wisten we al snel licht de overhand te krijgen en werden de lijnen van voor de winterstop langzaam weer zichtbaar. Er werd meer dan prima gevoetbald waarbij de aanvallen steeds soepeler liepen en over meerdere schijven gingen. Ons middenveld was duidelijk de baas en daardoor kwam Nijkerk er niet zo vaak gevaarlijk uit. Wij wisten een aantal kansen te creëren maar goed keeperswerk van de keeper van Nijkerk voorkwam een doelpunt.Zoals je wel vaker ziet valt de goal dan vaak aan de andere kant. Uit één van de spaarzame aanvallen van Nijkerk, die door een lange bal tot stand kwam, wist Nijkerk tegen de verhouding in op een 1-0 voorsprong te komen. De bal werd in de korte hoek hard langs Mila geschoten.De 1-0 was ook de ruststand. Geen enkele reden voor paniek want het voetbal was weer zeer verzorgd. Gewoon in de tweede helft op deze manier verder gaan en de kansen zullen blijven komen. Maar de meiden moesten wel meteen weer scherp zijn na de rust. En dat bleek andermaal een probleem. Direct na de rust kwam Sparta Nijkerk er gevaarlijk uit en direct de 2-0 te maken. Dit is een probleem wat we er maar niet uit krijgen bij de meiden. De scherpte is direct na de rust vaak ver te zoeken, en zo ook nu weer dus.Nog steeds geen reden tot paniek want het voetbal was goed en de kansen bleven komen. Halverwege de tweede helft kon Keli op de keeper af. In eerste instantie stuitte ze nog op de keeper van Nijkerk, maar de rebound die ze kreeg wist ze wel af te ronden voor de 2-1. De aansluitingstreffer was een feit en het geloof bij de meiden was goed zichtbaar. De mouwen werden nog maar eens opgestroopt en volle bak werd er gejaagd op de gelijkmaker. Die kwam er echter niet meer. Een gevaarlijke aanval werd door de scheidsrechter afgefloten wegens een vermeende overtreding van Keli. Dit was een normaal duel om de bal waarbij beide meiden de schouder goed gebruikte en Keli simpelweg sterker was. Op aangeven van de grensrechter werd dit duel echter afgefloten.Met zeker nog een paar minuten te spelen vond de scheidsrechter het plotseling mooi geweest en floot voor het eindsignaal. Daarmee voorkwam hij dat onze meiden meer kansen op de gelijkmaker konden zouden krijgen.Overall hebben we weer een meer dan prima wedstrijd gezien van de meiden waarbij na enige onwennigheid in de openingsfase er weer goed werd gevoetbald. Het fysieke verschil was er ook vandaag weer en toch hebben ze zich kranig geweerd tegen de grotere meiden van Nijkerk. Er zat meer in maar je krijgt niet altijd wat je verdiend.Op naar volgende week voor de thuiswedstrijd tegen AS'80.

In de laatste wedstrijd van dit kalenderjaar is Almere onderuit gegaan bij ASC Waterwijk. Op 16 december hadden wij nog een inhaalwedstrijd staan tegen Waterwijk. Eerder kon deze wedstrijd niet doorgaan, omdat wij als gevolg van de herfstvakantie onvoldoende meiden beschikbaar hadden om überhaupt ook maar een basis 11 op te kunnen stellen.Deze wedstrijd kon nog erg belangrijk worden in de strijd om het kampioenschap in de 2e fase. Als wij zouden winnen dan hadden we nog een theoretische kans om kampioen te worden, mits de wedstrijd tussen Waterwijk en AS'80 nog ingehaald zou worden. Als Waterwijk zou winnen, dan zouden zij nog een kans maken als de wedstrijd tegen AS'80 wordt ingehaald. In beide gevallen moesten de ploegen deze wedstrijd met ruime cijfers winnen.De wedstrijd werd geleid door een scheidrechter die niet veel ouder was dan de meiden zelf. De beste jongen was in opleiding en had de opdracht gekregen om deze wedstrijd in goede banen te leiden. Vanaf de zijkant werd hij beoordeeld door de scheidsrechters coördinator van Waterwijk. Deze scheidsrechter was, na onze eigen Gijs uiteraard, de beste scheidsrechter die we dit seizoen hebben gehad. Complimenten die we hem ook hebben gegeven na de wedstrijd.ASC Waterwijk nam de wedstrijd zo serieus dat zij in elk geval een aantal meiden uit de MO15 hadden meegenomen. Achteraf bleek dat ze waarschijnlijk meer dan 3 MO15 meiden hadden, iets wat we hadden moeten controleren door vooraf de wedstrijdformulieren door te nemen met de scheidsrechter. Het is op dit niveau alleen erg ongebruikelijk om wedstrijdformulieren te controleren. Achteraf konden we daar dan ook niet over klagen bij de scheidsrechter. We hebben nu afgesproken om dat in het restant van dit seizoen wel te doen als wij een vermoeden hebben dat er te oude spelers bij de tegenstander lopen.Wij gingen gewoon met onze eigen meiden deze wedstrijd in. We hebben een goed team, die geen hulp nodig hebben als we compleet zijn. Uiteindelijk zitten we ook gewoon in een proces waarin de meiden enorme stappen maken, en dat proces is veel belangrijker dan het resultaat.Uiteindelijk bleek ook dat Waterwijk door de oudere meiden fysiek een niveau te hoog was gegrepen voor onze dames. Voetballend hadden we het de eerste 15 minuten ook lastig. Het tweede deel van de eerste helft stonden we beter en werd er ook weer gevoetbald zoals we dat van de meiden gewend zijn. De fysieke duels bleven een enorme uitdaging maar er werd weer opgebouwd van achteruit en we durfden weer te voetballen. Met 3-0 werd er gerust. Veel was er niet aan te merken op het spel en de inzet. Dus het advies was om gewoon zo door te gaan. De enige tip die de meiden mee kregen was om het afstandsschot eruit te halen door meer druk te zetten wanneer ze rond de 16 meter kwamen.In de tweede helft scoorde Waterwijk nog 3 keer en bepaalde de eindstand zodoende op 6-0. Waterwijk had daarmee aan hun verplichting voldaan om met ruime cijfers te winnen. Nu moeten ze zien dat ze de wedstrijd tegen AS'80 nog kunnen inhalen. Het doelsaldo is maar 1 doelpunt verschil in het voordeel van AS'80. In die wedstrijd zullen beide ploegen waarschijnlijk met een veredeld MO15 elftal spelen, mocht de wedstrijd nog ingehaald worden.Wij kregen complimenten van de scheidsrechter coördinator van Waterwijk, die liet weten het heel prettig te vinden dat onze meiden ondanks de achterstand eerlijk bleven voetballen en niet gemeen of boos werden en dat de coaching ook positief bleef.We gaan nu even een paar weken genieten van de winterstop. Op 3 januari gaan we de training weer oppakken. Op 22 en 23 december zal de KNVB de indeling en  het wedstrijdschema voor de derde fase bekend maken. Uiteraard zullen we de indeling hier publiceren.We wensen alle meiden, ouders en al onze overige supporters hele fijne kerstdagen en alvast een fijne jaarwisseling.Tot volgend jaar!Koen, Dennis en Rik

De meiden van de MO13-1 van FC Almere hebben zaterdag hard gewerkt aan hun eerherstel, thuis hielden ze onder aan de streep een 3-0 overwinning over tegen de bezoekers van ‘t Gooi.Na de midweekse kraker tegen AS’80 konden de meiden de bittere nasmaak van het verlies in die wedstrijd vandaag wegspoelen. En nogmaals eigenlijk gaat het hier alleen om de spreekwoordelijke nasmaak want het niveau wat de meiden in die wedstrijd als collectief aantikte was bizar hoog. De wedstrijd van vandaag stond gepland  op veld 2 maar daar liep een eerder gestarte wedstrijd behoorlijk uit. Onze warming up deden wij dus samen met de toppers van het G-team op veld 3 die vandaag ook een belangrijke wedstrijd op het programma hadden staan.Bijna een kwartier later dan gepland floot onze eigen topper Gijs, wederom geassisteerd door Ernesto als grensrechter voor het begin van de wedstrijd. Onze verslaggever ter plaatse was vandaag Esther die de taken van Sjoerd waarnam. We begonnen in een inmiddels vertrouwde opstelling, waarbij we direct moeten aantekenen dat het voor ons als trainers op dit moment zeer lastig selecteren is in een team waarbij er momenteel niemand buiten de boot valt qua niveau. Aan de ene kant een enorme luxe voor maar ook lastig om uit te leggen aan dames die 10-15 minuten van de kant moeten toekijken hoe hun ploeggenoten het er vanaf brengen.Voor beide ploegen was het even aftasten hoe de tegenstander stond, maar duidelijk was wel direct dat onze meiden er weer goede zin in hadden. De druk was hoog en er werd weer voor iedere meter geknokt. De eerste kans voor Almere was direct een doelpunt, een verre uittrap belande achter de verdediging van ‘t Gooi en door het verschil in snelheid konden we deze kans verzilveren en stond de 1-0 al vroeg op het scorebord.De voorsprong gaf Almere vertrouwen waardoor we gestaag verder konden bouwen aan een resultaat. Dat resultaat kwam er 10 minuten later door een scrimmage die het gevolg was van een hoekschop. Sara was degene die mocht afdrukken en de 2-0 achter de goalie van ‘t Gooi schoot.Na de 2-0 bleef het niveau hoog alleen wist ‘t Gooi zich ook enigszins te herpakken waardoor het een meer gelijkwaardig duel werd. Een enkele keer hing de 2-1 zelfs even in de lucht, maar door als team te blijven knokken kon die telkens worden voorkomen en gingen we met deze tussenstand rusten.In de rust kwamen de thermosflessen met warme thee en chocolademelk tevoorschijn die de moeders thuis voor hun kroost hadden klaargemaakt. Ook de trainers werden door Tamara getrakteerd op een warm bakkie.Na een kort bezoek aan de kleedkamer werd het veld weer opgezocht om te starten met de tweede helft. Vanuit de meiden zelf werd via onze aanvoerder Fenne nog wel even aangegeven dat er door het wisselen wat onwennige situaties waren ontstaan op het veld en of we die als trainers nog even wilden corrigeren. Dit zijn de signalen uit de ploeg waar je alleen maar blij van kunt worden als trainer zijnde.Het bleef een mooi en correct duel, waarbij veel energie ging zitten in het onder druk houden van de tegenstander. ‘t Gooi kreeg ik de tweede helft een serie hoekschoppen te nemen en dat zijn de momenten waarop we nog wel eens kwetsbaar zijn. Vaak door goed verdedigen, maar soms ook met een gelukje werden de ballen buiten het Almeerse doel gehouden en konden we tegen het einde van de wedstrijd via een mooie uitbraak de einduitslag nog iets vergroten naar 3-0.Wat een mooie teamprestatie was dit weer vandaag. Zowel op het veld, als op de bank, maar zeker ook rondom het veld, iedereen draagt zijn steentje bij om de meiden hun wedstrijden te kunnen laten spelen. Dit is wat een team nodig heeft om tot grootse prestaties te komen.De wederom trotse trainers,

Op woensdagavond stond de inhaalwedstrijd op het programma tegen mede koploper AS’80. Op het stugge veld 5 moesten de meiden proberen om hun ongeslagen status door te trekken en zo voor de kop positie in de competitie te gaan. De aftrap stond gepland om 19:00 uur dus om 18:00 uur werd er verzameld in de kleedkamer.We hielden wederom een korte wedstrijdbespreking waarin opnieuw werd gezegd dat ze plezier moesten hebben en dat de meiden de lijn van de laatste weken gewoon weer door moesten trekken. Een lijn die zich kenmerkt door steeds beter voetbal en waarin iedereen vecht voor elkaar en voor elke bal. Er werd vroeg begonnen met een stevige warming-up. Dat was ook wel nodig want het was toch behoorlijk fris. De meiden van AS’80 waren ook al redelijk vroeg op het veld voor hun warming-up. Aan beide kanten was de spanning voelbaar. Wie deze wedstrijd won zou namelijk alleen de kop positie innemen.Om klokslag 19:00 uur floot scheidsrechter Gijs, die wederom een ijzersterke wedstrijd floot, voor het startsein. Direct namen onze meiden het initiatief en drukte AS’80 naar achteren. Met soms oogstrelend combinatie voetbal wisten ze het AS’80 behoorlijk lastig te maken. De meiden van AS’80 konden daar niet veel anders tegenover zetten dan lange ballen de diepte in geven. Door het verschil in fysiek werden ze daardoor zo nu en dan wel gevaarlijk.Na zo’n 15 minuten kwam AS’80 in een spaarzame aanval gevaarlijk dicht bij ons strafschopgebied. De forse centrale middenvelder haalde van een meter of 20 verwoestend uit en liet Mila daarbij kansloos. De 0-1 was een feit, volkomen tegen de verhoudingen in. We vergaten in deze situatie druk op de bal te zetten waardoor we de tegenstander lieten schieten. Het was duidelijk dat hierin het gevaar van AS’80 schuilde. Voetballend waren ze niet opgewassen tegen onze meiden. Daarom kon AS’80 niet anders dat de fysieke duels op te voeren. Duels die nog verrassend vaak in ons voordeel eindigden maar die wel hun tol eiste bij onze meiden.De meiden speelden vandaag een fantastische wedstrijd maar moesten in de eerste helft toch nog 2 goals incasseren. Bij beide goals gingen er weer lange ballen van achteruit aan vooraf aan AS’80 zijde. Hier wisten we voor rust onvoldoende grip op te krijgen. Met een 0-3 tussenstand gingen we zodoende de rust in.Ondanks de 0-3 stand waren de coaches, maar ook de meiden zelf, echt niet ontevreden. De eerste helft voelde een beetje alsof we speelden tegen een Italiaanse tegenstander. Wij voetbalden en zij konden niet anders dan tegenhouden en in de tegenstoot proberen gevaarlijk te worden. Iets wat ze wel goed uitvoerden. Daar moesten we in de tweede helft iets op weten te vinden. Er moest meer druk op de bal komen en we moesten nog meer de bal het werk laten doen, zoals dat zo mooi heet, om de fysieke duels zo veel mogelijk te mijden. Want voetballend waren we echt een paar klassen beter dan onze tegenstander.De tweede helft gingen de meiden dan ook door met goed voetbal. Er ging zelfs nog een schepje bovenop. De aanvallen gingen over steeds meer schijven en de combinaties werden nog beter. AS’80 kwam nog minder van hun eigen helft af. De counters werden minder gevaarlijk omdat ze het moeilijker konden belopen. Onze meiden speelden in de tweede helft de beste 30 minuten van dit seizoen waarbij we ook steeds vaker gevaarlijk werden maar het geluk elke keer net niet onze kant op viel. AS’80 kon niet veel meer dan tegenhouden, maar met de 0-3 tussenstand hoefden ze zich niet direct zorgen te maken. Tot de allerlaatste minuut bleven onze meiden strijden en aanval na aanval opzetten. Het lukte echter maar niet om die aansluitingstreffer te maken. De 0-3 uit de eerste helft bleek dan ook de eindstand te worden.Ondanks deze nederlaag konden we niet anders dan trots zijn op de meiden. De groei en ontwikkeling die het team doormaakt is gigantisch. En niet alleen als team maar ook als individuen maken de meiden enorme stappen. Iedereen heeft vanavond bijgedragen aan het goede spel. Het goede spel vinden we in deze veel belangrijker dan het resultaat. Want met deze ontwikkeling kunnen we in de rest van dit seizoen nog zulke mooie dingen bereiken met dit team.De meiden baalden zelf behoorlijk van de nederlaag. En dat siert ze ook. De trainers lieten in de kleedkamer weten dat ze ontzettend trots zijn op de ploeg en dat de nederlaag met dit spel helemaal niet vervelend voelt. Want met dit spel kom je uiteindelijk verder dan met het laffe voetbal dat AS’80 op de mat legde. Deze lijn gaan we doortrekken en dan gaan we dit seizoen nog zulke mooie dingen zien van deze ploeg. Het is echt een team waarbij iedereen voor elkaar door het vuur gaat. TROTS!!De trotse trainers,

In en tegen Abcoude heeft de MO13-1 van Almere de koppositie in de 1e klasse veiliggesteld door met 1-4 te winnen van de plaatselijke FC. De concurrenten om die plek AS’80 en Waterwijk kwamen vandaag niet in actie door een afgelasting van hun wedstrijd.Ook wij hielden ons hart vast omdat onze wedstrijd was ingedeeld op echt gras en koning winter vannacht flink had huisgehouden, maar onze wedstrijd bleef overeind. Op een werkelijk keihard grasveld konden we ruim op tijd beginnen aan onze warming up. We hadden de meiden net als vorige week zonder veel informatie het veld opgestuurd. Onze belangrijkste pijlers bleven wel overeind, heb plezier, geef alles en help elkaar. Door de uitbreide warming up en de vele positiewisselingen was het veld inmiddels wel iets beter geworden.Klokslag 13:00 uur werd het startsein gegeven en begonnen we onze wedstrijd. De openingsfase was van beide kanten niet best, de combinatie van het lastige veld en het aftasten van de tegenstander leidde tot veel flipperkastvoetbal. Toch bleven we goed overeind en was er niet een overduidelijke betere ploeg.Pas na een minuut of 20 kwamen we beter in ons spel, werden rustiger aan de bal en begonnen we de combinaties te zoeken. Abcoude moest hierdoor veel lopen en steeds vaker kwamen ze een stapje te laat. Almere rook bloed en door het goede druk zetten kwamen we plots in scoringspositie rond de 16 meter van Abcoude. Keli aarzelde niet en met een geplaatst afstandsschot werd de bal buiten bereik van de goalie van Abcoude in het net gewerkt 1-0.De treffer deed Almere zichtbaar goed want direct na de aftrap werd het getankte vertrouwen weer omgezet in druk op de tegenstander die de bal ternauwernood konden verwerken tot hoekschop. Uit die hoekschop kon Evy, die slim was weggelopen van haar tegenstander, de 2-0 in de verre hoek binnenschieten.Het ijs leek met recht gebroken want we bleven zonder veel weg te geven de kant van Abcoude op voetballen. Veel combinaties liepen over onze links- en rechtsbuiten die naar hartenlust hun acties konden maken. Bij één van die acties over links kapte Keli na een goede rush haar tegenstander uit op de rand van de 16 en werkte voortreffelijk af in de verre hoek 3-0.Het was een sterke fase in de wedstrijd van Almere waarbij opportunistisch voetbal de doorslag gaf. Met een goed gevoel gingen we dus de rust in. In de rust bleven we op het veld en waarschuwden de meiden voor overmoedigheid. Blijf vooral doorgaan met druk zetten, rugdekking geven en de voetballende oplossing zoeken.Na een korte onderbreking werd er begonnen aan het tweede bedrijf. We gaven daarin nog steeds alles maar het werd allemaal wel een stukje zwaarder, mede door het slecht bespeelbare veld. Maar hé we staan 3-0 voor dus niet teveel mopperen. We bleven goed gebruik maken van onze vleugels die de backs van de tegenstander een slechte middag bezorgden. Het duurde dan ook niet heel lang voordat Keli ook de 4-0 kon maken na een goede actie over de linkerflank.Na deze treffer brak er een wat mindere fase aan waarbij wij eigenlijk niet meer hoefden en Abcoude niet kon. Toch wist het uit een corner, die toch wel vaker voor onrust zorgen in onze organisatie, de 1-4 te maken.We hielden het koppie na deze treffer koel, al was daar in deze kou niet veel voor nodig en speelden zonder veel problemen naar het eindsignaal.De dames hebben vandaag weer aangetoond dat er verschillende kwaliteiten in de ploeg schuilen die ze steeds vaker weten te benutten. Bij een achterstand laten we het er niet meer bij zitten en vechten ons terug in wedstrijden. En vandaag wordt er na de openingsfase iets meer gevraagd en dat brengen we ook.We kunnen met vertrouwen uitkijken naar de inhaalwedstrijd van a.s. woensdag tegen AS’80. Laten we deze wedstrijd weer aanvliegen met dezelfde instelling, dan maken we een kans om er iets moois van te maken.De trotse trainers,

De meiden van de MO13-1 hebben de met 2-3 gewonnen pot van vorige week uit bij Desto thuis tegen Nieuwland een mooi vervolg kunnen geven. Tegen de ploeg uit Amersfoort werd het in alle vroegte 5-1 in het voordeel van de Almeerse equipe.De ploeg uit Amersfoort zat vanmorgen al vroeg op de weg en ook onze eigen mensen waren al vroeg in de weer om de club te openen en de eerste vrijwilligers van vandaag op te vangen en van instructies te voorzien. Op deze manier konden de coaches van vandaag ruim op tijd beginnen aan de voorbespreking die we vandaag vrij kort hebben gehouden. De boodschap was niet meer en niet minder dan: ga door met wat jullie de laatste weken op de trainingen en in de wedstrijden laten zien, heb lol met elkaar, vecht voor iedere bal en help elkaar. Blijf bovenal positief en laat de koppies niet hangen, ook als we onverhoopt op een achterstand komen.Klokslag 08:30 uur floot Gijs voor het begin van de wedstrijd en meteen was te zien dat we AAN stonden zoals we dat altijd zo mooi kunnen verwoorden. Er werden duels aangegaan en gewonnen, maar de  ploegen bleken in de openingsfase redelijk aan elkaar gewaagd te zijn. Tot grote kansen kwamen we dan ook niet maar de druk stond er goed op waardoor Nieuwland veel ‘ingooien’ weggaf. Het indribbelen en wegsturen van onze snelle voorhoede wilde nog niet helemaal lukken omdat het aan kracht ontbrak om de bal over de laatste linie heen te krijgen.Toen dat na een minuut of 20 plots wel een keer lukte was het dan ook meteen BINGO en kon Keli de 1-0 binnenschieten. In deze fase hadden we een klein overwicht, maar wisten onszelf niet verder te belonen. Sterker nog Nieuwland stond plots oog in oog met Mila en kon de gelijkmaker binnenprikken die op een kopie leek van de 2-0 kort na rust vorige week.Met deze 1-1 stand werd er ook gerust, de ouders konden onder het genot van kopje koffie of thee even opwarmen in de kantine en de meiden werden in de kleedkamer opgewacht door de enthousiaste coaches. Ook nu geen nood aan de man, rustig blijven en aangeven dat we heel goed op weg zijn naar een resultaat. Na de ranja een flinke yell erin gegooid en terug naar het koude veld.Gijs had nog niet gefloten en de meiden waren al weer fanatiek op zoek naar de oplossingen. En niet alles ging met hoge en lange ballen, bij tijd en wijlen werd er voortreffelijk gecombineerd en was het dan ook wachten op de 2-1, die viel na 5 minuten in de 2e helft en kwam wederom op naam van Keli.Deze voorsprong wilden we natuurlijk niet nog een keer weggeven en natuurlijk laten we dan het verdedigende blok even staan zoals het staat. En stuk voor stuk hebben de meiden laten zien dat ze deze wedstrijd koste wat het kost wilden winnen, zelfs als daar een wisseltje voor nodig was.Een dikke tien minuten was het daarna weer een mooi voetbalgevecht, maar de voordeeltjes bleven steeds onze kant opvallen met nog steeds heel veel mogelijkheden tot indribbelen. En door al die mogelijkheden werden er ook echte kansen gecreëerd, via achtereenvolgens Kaoutar, Keli en weer Kaoutar wisten we zelfs uit te lopen naar een ietwat geflatteerde einstand van 5-1.Ik denk dat we met trots kunnen zeggen dat we weer een hele leuke wedstrijd met veel inspanning en strijd hebben gezien.We zijn allemaal trots op jullie, de weg omhoog is ingezet.

In een uiterst vermakelijke wedstrijd heeft de MO13-1 van FC Almere haar eerste overwinning van het seizoen binnengesleept. Uit bij Desto in Vleuten werd met 2-3 gewonnen van de plaatselijke MO13-2 en zo konden de eerste 3 punten mee terug in de tas naar Almere.Na een aantal weken van noodgewongen rust en afgelastingen mocht Almere het op een niveautje lager dan eindelijk laten zien in de 1e klasse. Aangekomen in Vleuten kwam het werkelijk met bakken uit de hemel en dus werd er eerst uitgebreid de tijd genomen voor een wedstrijdbespreking. Alle trainers, maar ook de aanvoerder en diverse spelers komen daarbij aan het woord en geven de nodige bagage mee om de wedstrijd mee in te gaan.Belangrijke peilers in het verhaal waren: hou de linies kort op elkaar, zoek de voetballende oplossing en geef 110%. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan, maar toch kwamen onze dames op het doorweekte veld goed voor de dag. Er werd gevochten voor iedere bal en ook als een ploeggenoot die onverhoopt even kwijt was stond er een ander op om het gevaar te elimineren. Beide ploegen waren aan elkaar gewaagd waardoor het lange tijd niet tot spectaculaire kansen kwam. Een schaarse uitval van Desto werd vakkundig door Mila tot corner verwerkt en aan de andere kant stond de keeper van Desto dusdanig hoog gepositioneerd dat iedere bal van ons richting de voorhoede werd onderschept.Net voor de rust wist de thuisploeg toch op een 1-0 voorsprong te komen via een uitbraak over onze linkerkant waarbij de bal laag bij de 2e paal werd voorgegeven en binnengelopen.De rust werd vooral gebruikt om weer even warm te worden en elkaar op te peppen voor het tweede bedrijf, want we stonden best lekker te ballen als team. Meiden die soms wat afwezig leken de afgelopen tijd stonden vandaan ineens weer volle bak aan.De tweede helft begon echter niet zoals we gehoopt hadden, vrijwel direct na de rust  en in een moment van onoplettendheid sloeg Desto voor de tweede maal toe. Dit keer ontsnapte de linksbuiten van Desto over onze rechtervlank en stond zo oog in oog met Mila die ogenschijnlijk zoiets had van “dikke doei met die modderpoel hier, ik ga niet duiken” en de 2-0 was een feit.Alle schroom kon er nu vanaf bij Almere en we begonnen opmerkelijk vrij te voetballen, waarbij bijna iedere tweede bal werd gewonnen. Het opportunisme resulteerde in 3 minuten tijd in de 2-1 (een mooie boogbal over de keeper) en de 2-2 (schot in de verre hoek) van Keli. De gelijkmaker deed Almere zienderogen goed, in de resterende minuten wonnen we vrijwel iedere bal en ook beslissingen van de arbitrage vielen door het goede spel steeds vaker onze kant op.Een paar minuten voor tijd kreeg de ingevallen reservekeeper van Desto een vrije trap te nemen op een meter of 25 van haar goal. De verdediging was helemaal doorgeschoven naar het middenveld en de boel stond op scherp om nog een winnend doelpunt af te dwingen. De vrije trap mislukte echter en de bal kwam terecht in de voeten van Michelle die niet aarselde en Lilou voor een leeg doel in stelling bracht. Die werd onder luide aanmoedigingen gesommeerd de bal in het lege doel te trappen. Dat lukt uiteindelijk via een tergend langzame bal die binnenkant paal binnenviel 2-3.Almere ging compleet uit haar dak en speelde vervolgens de laatste tellen van de wedstrijd professioneel uit.Trainers en ouders hebben intens genoten van de inzet van de meiden en de getoonde veerkracht. In de nabespreking werd er nog maar eens onderstreept dat we het met de opgedane ervaring in de hoofdklasse iedereen in deze fase moeilijk kunnen maken. Met één wissel, de nodige pijntjes, de kou maar ook een goede dosis doorzettingsvermogen hebben we vandaag een dikverdiende overwinning uit het vuur gesleept!Laten we dit gevoel vasthouden en meenemen naar de trainingen en wedstrijd van aankomende week.De trotse trainers,

In de een na laatste wedstrijd van de eerste fase mochten de meiden afgelopen zaterdag ochtend om 9:00 uur aantreden tegen DESTO. Op papier was dit een wedstrijd waarin er kansen lagen voor onze meiden.Acht van onze meiden waren op vrijdag terug gekomen van kamp. De vermoeidheid was bij meerdere meiden van het gezicht af te lezen. Twee avonden achter elkaar diep in de nacht pas gaan slapen doet wel iets met kinderen van deze leeftijd. Toch hadden de meiden er zin in.De wedstrijd begon goed. De meiden gooide de beuk erin en wisten al snel in de buurt te komen van het vijandelijke doel. Een schot van afstand werd net buiten het strafschopgebied door een verdediger met de hand geblokt. De scheidsrechter was gedecideerd en gaf een vrije trap aan Almere. Fenne nam plaats achter de bal en schoot die onberispelijk in de rechter bovenhoek. De keepster van DESTO had geen antwoord, 1-0. Dit gaf de burger moed.Ondanks dat het spel redelijk op en neer ging kreeg DESTO wel meer kansen maar wisten ze die keer op keer om zeep te helpen. Totdat ook zij een vrije trap kregen op een identieke plek als vanwaar Almere eerder de 1-0 scoorde. Zelfs de aanleiding was identiek. Nu maakte één van onze meiden hands. Ook de vrije trap van DESTO vloog, buiten bereik van onze keepster Mila, in de bovenhoek, 1-1.De eerste helft bleef het spel op en neer golven waarbij Almere moeite had om in de laatste fase kansen te creëren. Iets wat DESTO wel lukte. Echter vonden zij keer op keer één van onze verdedigers of Mila op hun pad. In de eerste helft wist DESTO ondanks goed verdedigen en keepen toch nog 2 keer een gaatje te vinden en zo gingen we met een 1-3 achterstand de rust in. De vermoeidheid droop duidelijk van onze meiden af. In de rust waren de coaches duidelijk. Er moest meer energie in deze wedstrijd worden gestopt. Daarnaast moesten de linies ook dichter bij elkaar blijven spelen om minder ruimte weg te geven aan DESTO. Alleen zo zouden we nog kans maken op een goed resultaat.Ondanks de wegvloeiende energie wisten de meiden de rug te rechten en de tweede helft meer energie in de wedstrijd te stoppen. Het spelbeeld veranderde hierdoor. DESTO wist niet meer tot uitgespeelde kansen te komen en moest zich noodgedwongen beperken tot afstandsschoten. Die pogingen werden meermaals door Mila kundig onschadelijk gemaakt. Ook onze achterhoede stond de tweede helft een stuk beter en wist daardoor DESTO lang van scoren te houden.Het middenveld en de aanval wisten het echter steeds minder goed te belopen en daardoor werden we tegen het einde van de wedstrijd toch weer met de rug tegen de muur gedrukt. Hierdoor kwam DESTO helaas nog 3 keer te scoren waardoor er uiteindelijk een 1-6 uitslag op het scorebord kwam.Komende zaterdag is de laatste wedstrijd van de eerste fase uit tegen CJVV uit Amersfoort. We zullen daarna naar verwachting de Hoofdklasse voor nu achter ons laten en na de herfstvakantie opnieuw onze kansen beproeven in de eerste of tweede klasse. Welke klasse het wordt hangt af van waar de KNVB ons indeelt.Voor nu energie bijtanken, weer 2 keer keihard trainen deze week en de eerste fase met opgeheven hoofd afsluiten in Amersfoort.

IJsselmeervogels MO13-1 – Almere FC MO13-1Op zaterdagmorgen in alle vroegte stond voor Almere FC MO13-1 een uitdagende wedstrijd op het programma tegen de sterke tegenstander IJsselmeervogels MO13-1. Het werd een wedstrijd die Almere niet snel zal vergeten, met een eindstand van 18-0 in het voordeel van de tegenstanders. Hoewel de uitslag misschien ontmoedigend lijkt, is er geen reden voor schaamte voor de meiden van Almere.IJsselmeervogels MO13-1 staat bekend als een van de topteams in de hoofdklasse, en hun kwaliteit en ervaring waren duidelijk zichtbaar gedurende de hele wedstrijd. Het grote verschil in niveau tussen de twee teams was evident, maar dit is precies wat de meiden van Almere nodig hebben om te groeien en te leren.Vanaf het eerste fluitsignaal toonden de meiden van Almere veerkracht en vastberadenheid. Ze vochten voor iedere bal en bleven proberen, ondanks de moeilijke omstandigheden. Het was duidelijk dat ze zich niet lieten ontmoedigen door de tegenstand. Het team bleef bij elkaar en toonde karakter.Na de wedstrijd was het tijd om vooruit te kijken. Er staan nog twee wedstrijden in de eerste fase op het programma, en de ervaring die is opgedaan in de strijd tegen een sterke tegenstander kan nu worden toegepast tegen teams die dichter bij het eigen niveau van Almere liggen. Dit is een kans om te groeien, te ontwikkelen en sterker terug te komen.Almere kan met opgeheven hoofd uitkijken naar de komende uitdagingen. Ze hebben laten zien dat ze bereid zijn te vechten en te leren, ongeacht de uitslag. Het team zal blijven werken aan hun vaardigheden en teamwork en zal zich richten op de positieve aspecten van de wedstrijd. Met een positieve instelling en een sterke teamgeest kunnen we met vertrouwen de volgende wedstrijden tegemoet treden en blijven groeien als een team.Laten we samen vooruitkijken naar de toekomst van Almere en alle spannende avonturen die nog in het verschiet liggen.

Zaterdag stond de thuiswedstrijd tegen VV Hooglanderveen op het programma. Op voorhand konden we een pittige wedstrijd verwachten, dat wezen de resultaten van Hooglanderveen in elk geval uit. Met in totaal 14 meiden, Seng viel op het laatste moment nog ziek af, werd er verzameld op de club. De coaches hadden een degelijke wedstrijdbespreking voorbereid waarin de puntjes nog even op de 'i' werden gezet. Belangrijk voor deze wedstrijd was dat de meiden vanaf de eerste minuut scherp waren. Alleen als we vroege tegengoals kunnen voorkomen, hebben we kansen op een goed resultaat. Dat bleek vorig seizoen al, en ook in de eerste wedstrijden dit seizoen bleek dat weer waarheid te zijn.Na een scherpe warming-up werd er om klokslag 11:00 uur afgetrapt op veld 3 onder leiding van scheidsrechter Gijs. De instructies van de coaches waren niet aan dovemans oren gericht, de meiden schoten zeer scherp uit de startblokken en knokten voor elke bal. Met als resultaat dat Hooglanderveen wel tot wat kleine kansen kwam maar niet écht gevaarlijk kon worden. De tegenstander was voetballend weliswaar een paar klassen beter maar onze meiden wisten zich daar met inzet en samenwerken goed tegen te wapenen. De eerste 10 minuten kwamen we redelijk eenvoudig en zonder kleerscheuren door. Zelfs na 20 minuten stond de brilstand nog op het scorebord. Hooglanderveen wist tot dat moment zelden echt gevaarlijk voor ons doel te komen.Dat veranderde helaas is de 22e minuut. Onzekerheid aan onze kant bood Hooglanderveen de uitgelezen kans om dan toch op voorsprong te komen. Onze weerstand leek even gebroken want 1 minuut later lag ook de 0-2 erin. Met nog 7 minuten te spelen moesten de meiden zichzelf even herpakken om niet met een grotere achterstand de rust in te gaan en dat wisten ze op te brengen. Rust: 0-2Tijdens de rust kregen de meiden de complimenten van de coaches voor de eerste helft. Dat het 0-2 stond deed niets af aan de prestaties die ze in het eerste bedrijf hadden geleverd. Het was nu wel zaak dat ze het de tweede helft vol zouden houden, en misschien zat er dan nog wel wat in. Na een banaan en een beker limonade in de rust gingen de meiden met opgeheven hoofd weer naar het veld.De tweede helft was nog geen minuut onderweg of de derde tegengoal lag erin. In tegenstelling tot wat we vaak zien knakten de meiden niet en bleven ze strijden voor elke bal. Helaas bleek Hooglanderveen fysiek en conditioneel wat sterker en wisten ze de tweede helft meer en meer kansen te creëren. En waar we de eerste helft in staat waren om het doel lang schoon te houden, lukte dat in de tweede helft niet meer. Onzekerheid en fouten stelde de tegenstander zo in staat om uiteindelijk uit te lopen naar 0-9. Een uitslag die behoorlijk geflatteerd was want onze meiden hadden veel meer tegenstand geboden dan dat je op basis van alleen de uitslag zou denken.In de kleedkamer kregen de meiden opnieuw de complimenten van de coaches, die lieten weten dat er met het voetbal in dit team echt een mooi seizoen zit aan te komen waarin ze nog velen malen aan de andere kant van de score zullen komen te staan.Vanavond gaan we weer trainen en werken aan de punten waarin we moeten groeien.

Almere FC MO13-1 heeft haar eerste thuiswedstrijd van het seizoen met ruime cijfers verloren. In een op papier gelijkwaardige wedstrijd werd het op Sportpark de Marken uiteindelijk 2-7 voor de bezoekers van BFC.De ploeg uit Almere had het huiswerk van tevoren goed gedaan en de verwachting was dan ook dat BFC, die een week eerder Waterwijk met 5-0 hadden verslagen, er vanaf minuut één volop zouden klappen. Dat laatste bleef uit maar door een tactische omzetting in onze formatie nl. 5-3-2 met twee doorschuivende verdedigers als wij aan de bal waren bleek een volledig nieuwe ervaring voor onze meiden. Ze wisten zich geen raad met de opstelling en voorin moesten we het in de vroege hitte dan ook aardig op het lopen zetten. Het duurde niet lang voordat BFC de 0-1 wist te maken uit een goed uitgespeelde aanval.Overigens had BFC voorafgaand aan deze wedstrijd pas één volledige wedstrijd op heel veld gespeeld, wel speelden ze vorig jaar in een jongens competitie in de 3e klasse. Dit was goed terug te zien in hun spel, want ze waren uitermate rustig aan de bal en vrijwel overal kwamen wij juist een flinke stap te laat. Was de tegenstander dan zoveel beter of mankeerde er iets aan de instelling aan onze kant? Na wat omzettingen en oppeppende woorden liep het halverwege de eerste helft iets beter en wisten we via Keli zelfs de gelijkmaker binnen te prikken 1-1.Na de gelijkmaker was het BFC die de wedstrijd naar zich toetrok. Via vloeiend veldspel werd de druk alsmaar opgevoerd en via een corner werd het dan ook niet veel later 1-2. BFC profiteerde daarna pijlsnel van de organisatorische problemen en de lamgeslagen Almeerse meiden en liepen voor rust uit naar 1-3 en 1-4.Gelukkig konden we diezelfde rust aangrijpen om aan te geven wat er mis ging. Om te beginnen werd de formatie weer omgezet naar een iets meer vertrouwde 4-3-3. Daarnaast werd er nog maar eens benadrukt dat als we op halve kracht zouden blijven spelen geen enkele kans zouden maken in het vervolg van deze, maar ook aanstaande wedstrijden in deze competitie. Er wordt in de hoofdklasse, die op dit moment voor ons te vroeg lijkt te komen, meer gevraagd van het fysiek, een duel serieus ingaan mag best. Ook moeten we harder voor onszelf en elkaar worden en moet het frivole en vrijblijvende er een beetje uit.We spelen onze wedstrijden in de openingsfase van het seizoen op het allerhoogste niveau dat er bestaat. Een erfenis van het goede spel van onze vorige MO13-1. Dat hoeft niet per definitie te beteken dat we ons iedere wedstrijd maar naar de slachtbank laten leiden. Vorige week bij IJburg hebben jullie laten zien dat als we als collectief de schouders eronder zetten en voor elkaar willen vechten we een heel eind kunnen komen. Een gelijkspel of winst is dan zelfs niet uitgesloten.De tweede helft begonnen we iets scherper maar bleef het BFC dat de boventoon voerde, simpelweg omdat ze de bal steeds rond lieten gaan en ons daarmee conditioneel uitputte. We kwamen vaker en vaker het pasje te laat en zo werd de score gestaag opgevoerd. Evy wist nog wel een mooie tweede goal voor Almere te maken maar het kon niet voorkomen dat we er met flinke cijfers vanaf gingen 2-7.We gaan nog een paar zware weken tegemoet, met eerdaags in alle vroegte een uitduel tegen de huidige koploper IJsselmeervogels die er ook aardig op los scoort.Neem de ervaringen die we nu opdoen mee naar die wedstrijden en laten we er het beste van maken.

Door: RikAfgelopen zaterdag moesten de meiden aantreden voor de eerste wedstrijd van het seizoen 2023-2024. Er stond een uitwedstrijd tegen AFC IJburg op het programma. Zo'n beetje de enige tegenstander in de eerste fase waar je liever geen uitwedstrijd tegen wil spelen. Het sportcomplex heeft zo weinig parkeergelegenheid dat je vrijwel zeker veroordeeld bent tot parkeren op zo'n 15 minuten lopen. En met de temperaturen die tegen de 30 graden liepen was dat al geen pretje. Ondanks de hitte hadden de meiden er toch veel zin in.Om 12:25 uur werd er afgetrapt op veld 3 van IJburg. Onze meiden hadden het in de beginfase lastig en leken een beetje overlopen te worden door IJburg. Onrust zorgde daarbij al snel voor een tweetal corners waarbij we onzeker oogden en door persoonlijke fouten direct tegen 2 tegengoals aanliepen. Zoals vorig jaar ook vaak ons probleem was moesten we al vroeg in de achtervolging. Slecht starten lijkt de achilleshiel van deze ploeg te zijn. Dat moet er uit, en snel ook. Halverwege de eerste helft had de scheidsrechter een drinkpauze ingelast. Voor ons het ideale moment om even de koppen bij elkaar te steken en de meiden erop te wijzen dat er een tandje bij moest. Voetballend waren we niet echt in de problemen gekomen maar 2 corners hadden ons al genekt.